Odunlukta farelerle yaşıyordu, yeni evine kavuşunca mutluluk gözyaşlarına engel olamadı
TUNCELİ’DE YAŞAYAN 64 YAŞINDAKİ ADALET EKİCİ, OTURDUĞU EVDEN ATILMASININ ARDINDAN ENGELLİ OĞLUYLA KALDIĞI ODUNLUKTAN TUNCELİ VALİLİĞİ TARAFINDAN ÇIKARTILARAK YENİ EVİNE GETİRİLDİ. YENİ EVİNE KAVUŞAN EKİCİ, MUTLULUK GÖZYAŞLARINA ENGEL OLAMADI
Tunceli’de yaşayan Adalet Ekici, oturduğu evden atılmasının ardından engelli oğluyla kaldığı odunluktan Tunceli Valiliği tarafından çıkartılarak, yeni evine yerleştirildi. Sıcak bir yuvaya kavuşan Ekici, mutluluk gözyaşlarına engel olamadı.
Tunceli’de yaşayan Adalet Ekici (64), eşinden ayrılmasının ardından engelli oğluyla birlikte bir ev tuttu. Bir süre burada kalan Ekici, kira parasını çıkarmak için gittiği gündelik işten dönerken ev sahibi tarafından eşyalarının dışarı atıldığını gördü. Komşularının yardımıyla eşyalarını boş bir odunluğa alan 7 çocuk annesi Ekici, birlikte yaşadığı evladıyla farelerin cirit attığı odunlukta 22 gün boyunca yaşam savaşı verdi. Ekici, yaşadığı zorlukları Mahalle Muhtarı Selma İzci’ye anlattı. Muhtar İzci, Tunceli Valisi Mehmet Ali Özkan ile görüşerek durumu anlattı. Anne Ekici ile bir araya gelen Vali Özkan, Ekici’nin bütün masraflarının karşılanarak yeni bir eve çıkartılması ve gerekli eşyaların alınması yönünde ekiplere talimat verdi. Ekipler tarafından farelerin olduğu odunluktan alınan Ekici, yeni evine yerleştirildi. Sıcak yuvasına kavuşmanın mutluluğunu yaşayan ve Vali Özkan’a teşekkür eden Ekici, mutluluk gözyaşlarına engel olamadı.
“Önce Allah’a, sonra devletime sığındım”
Çocuklarının hepsinin farklı bir yerde olduğunu belirten Ekici, “2013 yılından itibaren eşimden ayrı bir şekilde yaşıyorum. Atatürk Mahallesi’nde yaşıyordum, ev sahibim bende evde yokken eşyalarımı dışarı atmış. Ben o sıra temizliğe gitmiştim, geldiğimde kapıların kırıldığını, eşyaların dışarı atıldığını gördüm. Yağmurun altında o gece kaldım. Eş, dost ve komşularım o gece yardımcı oldu. Allah hepsinden razı olsun. Bir odunluğa eşyalarımı attılar, orada hayatıma devam ettim. Fareler etrafımda cirit atıyordu. Odunlukta ne yatacak yer vardı ne de başka bir şey, daha doğrusu hiçbir şey yoktu. Üzüntülerimle hep Allah’ı çağırdım, Allah’ım sen büyüksün, şu kapıyı bana arala diye. Önce Allah’a sonra, devletime sığındım” dedi.
“Valiliğimizden bana büyük bir destek geldi”
Yaşadığı zorluklarını anlatan Ekici, “Yaşadığım odunluğun kapıları hep açıktı, ondan dolayı da buz gibiydi. Sandalyede oturarak tam 22 gün ben ve çocuğum örtü altında titreyerek sabah olmasını bekliyorduk. Son çare olarak mahalle muhtarına haber verdik. Muhtarımız gelip benimle görüştü, oradan direkt valiliğe geçtik. Allah valimizden razı olsun. Durumu izah ettikten sonra valimiz, ’Gereken ne varsa yapılsın’ dedi. Oradan bana kapı aralandı ve valiliğimizden bana büyük bir destek geldi. Anahtar alınarak bu eve yerleştirildim” diye konuştu.
“Gözümden akanlar mutluluk gözyaşı”
Şimdi rahat ve huzurlu olduklarını dile getiren Ekici, “Rahat bir şekilde başımı indirip de uyuyabiliyorum. Ben o odunluktan, farelerden ve soğuktan kurtuldum. Neredeyse ayaklarımı kaybediyordum. Dizlerim şiş olduğu için çok fazla yürüyemiyorum. Ben orada kalsaydım zaten ölürdüm. Bu kapı bana açıldı. Bana yardım edip buraya yerleştirdiler Cenabı Allah yoldaşları olsun. Kış olsaydı ben ne yapardım? Bir odam hazırlandı; kanepelerim geldi, televizyonumu kurdular, masam oldu. Rabbim her şeyden önce sağlık ve huzur versin. Bu kapıyı bana valim açtı, Allah da onun yardımcısı olsun. Gözümden akanlar mutluluk gözyaşı. Bugün benim için ayrı bir dünya. Bana yapılanlardan dolayı herkese teşekkür ederim” şeklinde konuştu.